- Դու ո՞վ ես, ի՞նչ ես ուզում ինձնից։
- Քեզնից բան չեմ ուզում, եկել եմ քեզ օգնեմ։
- Էդ ո՞նց թե ինձ օգնես, քեզ ո՞վ ա ղրկել, ինչքա՞ն են տվել...
- Ինձ ոչ ոք ոչինչ չի տվել, տեսա, որ վիճակդ վատ է, ուզում եմ օգնել։
- Էս ի՞նչ ա ասում։ Էդ ո՞նց, ոչ մի շահ չունես, բայց ուզում ես ինձ օգնե՞լ։
- Հա։
- Բայց դու հա՞յ ես։
- Հա։
- Էդ ո՞նց, հայ ես և ուզում ես առանց քո շահի ինձ օգնե՞լ։
- Հա։
- Փողո՞վ։
- Կարող եմ փող տալ, բայց դա քեզ չի օգնելու
- Ախպեր, արդեն ջոգեցի, որ լավ տղա ես,- ոգևորված,- արի ինձ նաղդ փողը տուր, ինձ օգնել-մոգնելը պետք չի...
- Խնդրեմ, ոնց կուզես։ Ահա մոտս եղած գումարը։
Տված փողն ուրախ- զվարթ վերցրեց ու սկսեց ծաղրանքով ծամածռություններ անել հեռացող անծանոթի հետևից։
Երկու օր հետո թուրքը մտավ սրա տունը, մորթեց այս հային ու տիրացավ սրա տանն ու ողջ ունեցվածքին։